Людмила Балабанова: „все по-близо до вратата…“

***

все по-близо до вратата
която някога гостоприемно
сама ще се отвори

в ключалката ѝ полски мак цъфти

всичко потъва във безкрая
а той е все така прозрачен
като крило на водно конче

 

Прочетете още от Людмила Балабанова тук.

Вашият коментар

Вашият имейл адрес няма да бъде публикуван. Задължителните полета са отбелязани с *